Się westchnęło

Ona – w skromnej, niebieskiej sukience idealnie podkreślającej jej delikatną figurę i ogromnym słomkowym kapeluszu.
On – w lnianej, niebieskiej koszuli z modnie podwiniętymi rękawami, spod których wyłaniał się  ogromny bladozielony tatuaż, a do tego krótkie spodnie idealnie podkreślające wysportowane nogi.
Oni – ubrani skromnie, a zarazem stylowo i firmowo spacerowali z dwoma chartami polskimi, ozdobionymi ogromnymi złotymi obrożami.
Nijak nie pasowali do tej gawiedzi wędrującej wśród drewnianych chałup przykrytych strzechą. Byli jak z innego świata, z innej epoki, z innej kultury.
Nie mieli w sobie nic z nuworyskiego wywyższania ani aspiracji domniemanych elit. Byli sympatyczni, rozmowni, inteligentni…
- Tak wyglądało prawdziwe szlachectwo – westchnęło Się.