Się słuchało

- I ona myśli, że ja nie wiem. Widzę te jej uśmiechy, to stukanie po wirtualnej klawiaturze, to zadowolenie lub złość...
Się słuchało i nic poza tym nie zamierzało. Nie było nawet magikiem.

Się patrzyło

Spotkanie.

- To może ja powiem - przybrała minę mentorską - że ona zachowuje się dwuznacznie, często...

Tu nastąpił wykład połączony z analizą społeczną, psychologiczną i socjologiczną.

Dyżur.

- Halo! Co robicie? - niemal wrzasnęła jednocześnie wstając i przyjmując władczą postawę.
Tu nastąpił teatr specjalisty od zarządzania.

W obu przypadkach zobaczyła Szefową.

Się patrzyło. Nie było zaskoczone.

Się przechodziło

- Dobry wieczór. Widziałem jak Się przechodziło w niedozwolonym miejscu. Za to jest mandat. Się przyjmuje?
- A może pouczenie?

- Pouczenie jest przy pierwszym razie, a ten był drugi.

- No, tak.

- To przyjmuje?

- Owszem, no przecież...

- Proszę dokumenty i poczekać.

Pięć minut później (po kilku przeklęciach w ciszy).

- Proszę iść. Się zachowało porządnie, więc tylko pouczam. Dobrego wieczoru.

I kolejny raz okazało się, że warto być "porządnie".

Się nie lubiło

Wystarczyło, że była w pracy lub dzwoniła do kogoś z pracy i... stawała się zupełnie Kimś Innym. Zupełnie.
Się nie lubiło takich zmian bo zaburzało naturalny porządek: prawda-fikcja.

Się było

1.

- Gdyby chodził tutaj do szkoły, to ludzie nie wiedzieliby...

- Wiedzieliby.

- Ale mniej.

- Ludzie wiedzą więcej niż ci się wydaje.

Się wiedziało więcej. Też.

2.

Założył maseczkę. Jednorazową. Potraktowaną nożyczkami i dziurkaczem.

- Mam maseczkę - przyjął pozę aktorską.

- Taką?

- Taką kupiłem - grał dalej.

Się patrzyło. Niemal sześćdziesięcioletni facet zachowywał się jak dzieciak.

3.

- Idziesz?

- Idę, ale tylko na salę. Potem nigdzie, jeśli coś będzie.

- Ja nie. Ani to zaproszenie, ani zarządzenie tylko informacja i to jeszcze w reżimie.

Się przyznało rację. Władza lubiła reżim. Tylko w jedną stronę.

Się nie przyzwyczaiło

Nic. Cisza. Nienormalna normalność.
Się nie przyzwyczaiło.

Przez kilka ostatnich lat.

Fotel? Zasłona dymna.

Się poddało

Udawanie. Myśl o otaczającej Iluzji nie opuszczało Się od dłuższego czasu. Wszystko wokół utkane z rzeczywistych rzeczy, zachowań, ludzi sprawiało wrażenie realnych. Sprawiało.

- Znów pisze i myśli, że nie wiem - Się poddało Iluzji.

Wbrew woli.

Się przeżyło

Się przeżyło szok. SZOK.
Nagle wszystko stało się relatywne, sztuczne, nieprawdziwe... Empedokles?

Się powtarzało

Chojrak 1:
Po pięćdziesiątce, napakowany na siłowni, głośny i dumny na zewnątrz.
Chojrak 2:
Wysoki, niegdyś przystojny, z nadwagą i notorycznym naginaniem prawdy.
Chojrak 3:
Chudy jak zapałka, milczący, odważny jedynie w obecności swojej dziewczyny, obrażalski.
- Byle tylko zdrowi byli - Się powtarzało za każdym razem.