Się było

W obu rękach torby, ciężkie jak sztangi, po bokach dwójka małych dzieci. I nagle na parking wjechało małe autko z ich żoną-matką. Zawrócili, machali... Pojechała uśmiechnięta dalej i dalej jakby tkwiła w zupełnie innym świecie. Bez nich. Nie widziała? Nie zauważyła?
Się było ich żal. 

Się nie wiedziało

Nawet z komina jednej z największych elektrowni wystawały uszy zająca. Ogromne, nieruchomo zawieszone w powietrzu.
- E, to skrzydła - dziesięciolatka jak zwykle miała inny kąt patrzenia.

I Się nie wiedziało, czy to było zależne od wieku, czy punktu obserwacji. A może to jedno i to samo...

Się odwróciło

- O! Ryszard! - głos ekspedientki dobiegł zza pleców i Się machinalnie odwróciło. Tam przez frontowe drzwi sklepu wpłynął, lekko kołysząc się na nogach, roczny malec.
No, Ryszard. R-Y-S-Z-A-R-D!

Świat jak zwykle nie nadążał za rzeczywistością.